Europa:Does this icy moon have the incredients for LIFE?

   Jupiter's icy moon Europa is slightly smaller than the Earth's Moon. Like the Earth, Europa is thought to have an iron core, a rocky mantle and a surface ocean of salty water. Unlike on Earth, however, this ocean is deep enough to cover the whole surface of Europa, and being far from the sun, the ocean surface is globally frozen over.
   Europa orbits Jupiter every 3.5 days and is phase locked -- just like Earth's Moon -- so that the same side of Europa faces Jupiter at all times. However, because Europa's orbit is eccentric (i.e. an oval or ellipse not a circle) when it is close to Jupiter the tide is much higher than when it is far from Jupiter. Thus tidal forces raise and lower the sea beneath the ice, causing constant motion and likely causing the cracks we see in images of Europa's surface from visiting robotic probes.
  This "tidal heating" causes Europa to be warmer than it would otherwise be at its average distance of about 780,000,000 km (485,000,000 miles) from the sun, more than five times as far as the distance from the Earth to the sun. The warmth of Europa's liquid ocean could prove critical to the survival of simple organisms within the ocean, if they exist.
 
 Discovery:
Europa was discovered on 8 January 1610 by Galileo Galilei. The discovery, along with three other Jovian moons, was the first time a moon was discovered orbiting a planet other than Earth. The discovery of the four Galilean satellites eventually led to the understanding that planets in our solar system orbit the sun, instead of our solar system revolving around Earth. Galileo apparently had observed Europa on 7 January 1610, but had been unable to differentiate it from Io until the next night.

2012: A Banner Year in the Hunt for Exoplanets

   The search for worlds outside our solar system has come a long way since the first exoplanets were confirmed in the early 1990s. Since then, the average rate of alien-world discoveries has shot from about three per year to between fifty and a hundred per year in the last five years. As of the end of 2012, with the tally standing at 854 newfound worlds and reports of new detections being announced nearly every week, thanks in large measure to NASA's Kepler space telescope, astronomers are calling this the golden age of exoplanet discovery.
   
    Now the race is on to find Earth's twin, the elusive Earth-size planet in the habitable, or "Goldilocks," zone around a star where liquid water can exist—and experts believe we may hit the cosmic jackpot soon.
    In 2012 astronomers came closer than ever to zeroing in on an earthly doppelganger, or what astronomers refer to as "terran" planets—or at the very least a planet considered potentially habitable.
    "However, we are far from confirming the habitability of any of these planets until we have the capability to observe their atmosphere, but that will take many years," scientists said. "The big goal now is to find an Earth-size planet in [its] star's habitable zone—something more similar to Earth."  

Γιγάντιοι πίδακες ενέργειας ξεπηδούν από τον γαλαξία μας

    Γιγάντια «ποτάμια» φορτισμένων σωματιδίων που ταξιδεύουν με υπερηχητική ταχύτητα άνω των 1.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, ξεπηδούν αδιάκοπα από το κέντρο του γαλαξία μας και οι αστρονόμοι, που έκαναν την ανακάλυψη, πιστεύουν ότι αποτελούν προϊόν της γέννησης εκατομμυρίων νέων άστρων στην κεντρική περιοχή του γαλαξία. Οι ενεργειακοί πίδακες εκτείνονται σε απόσταση 50.000 ετών φωτός, δηλαδή καλύπτουν περίπου τη μισή διάμετρο του γαλαξία μας. Από την οπτική γωνία του παρατηρητή στη Γη, οι πίδακες (που είναι αόρατοι με γυμνά μάτια) καταλαμβάνουν σχεδόν τα δύο τρία του ουρανού, από τη μια άκρη έως την άλλη του ορίζοντα.

Δεινόσαυροι-στρουθοκάμηλοι ανακαλύφθηκαν στον Καναδά

  Δεινόσαυροι που έμοιαζαν με στρουθοκαμήλους, γνωστοί ως ορνιθομιμόσαυροι, βρίσκονταν στη Γη πριν εκατομμύρια χρόνια και χρησιμοποιούσαν τα τεράστια φτερά τους για να προσελκύσουν συντρόφους ή να προστατεύσουν τα μικρά τους.
  Στο πλαίσιο της έρευνας οι ερευνητές εξέτασαν τρεις σκελετούς ορνιθομιμοσαύρων (ενός ανήλικου και δυο ενηλίκων) που εντοπίστηκαν σε ιζήματα ενός αρχαίου ποταμού στη νότια Αλμπέρτα, στον Καναδά. Eξετάζοντας τα απολιθώματα οι ερευνητές εντόπισαν ίχνη πούπουλων και φτερών.
  Σημαντικό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι επιστήμονες σχετικά με τη χρησιμότητα που είχαν τα πούπουλα και τα φτερά των ορνιθομιμοσαύρων. Πιο συγκεκριμένα, όπως αποδείχθηκε, οι ανήλικοι είχαν πούπουλα, ενώ οι ενήλικες ανέπτυσσαν δομές που έμοιαζαν με φτερά και οι οποίες δεν τους βοηθούσαν να πετάξουν, αλλά σχετίζονταν με την αναπαραγωγική διαδικασία.
   Οι ορνιθομιμόσαυροι έμοιαζαν με τις σημερινές στρουθοκαμήλους. Είχαν ράμφος χωρίς δόντια, μεγάλα μάτια, μακριά πόδια, μακρύ λαιμό και μια μακριά και χοντρή ουρά.«Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ανακάλυψη καθώς αντιπροσωπεύει τα πρώτα δείγματα φτερωτού δεινοσαύρου στο Δυτικό Ημισφαίριο», δήλωσαν οι παλαιοντολόγοι που συμμετείχαν στη μελέτη.Τα ευρήματά τους συνηγορούν στο ότι όλοι οι ορνιθομιμόσαυροι πρέπει να είχαν φτερά.

Συρρικνώθηκε η τρύπα του όζοντος

  Συρρικνώθηκε η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, όπως προκύπτει από δορυφορικές μετρήσεις της NASA και της Αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας για τους Ωκεανούς και την Ατμόσφαιρα (NOAA). Πιο συγκεκριμένα, φέτος η τρύπα του όζοντος είχε τη μικρότερη έκταση για δεύτερη φορά εδώ και είκοσι χρόνια, ωστόσο συνεχίζει να καλύπτει μια μεγάλη περιοχή ίση με τη Βόρειο Αμερική. Με βάση τις δορυφορικές εικόνες η έκταση της τρύπας του όζοντος μειώθηκε φέτος στα 17,9 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.
   Αρνητικό ρεκόρ είχε καταγραφεί το 2000, χρονιά κατά την οποία η έκταση της τρύπας του όζοντος έφτασε τα 29,7 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το στρώμα του όζοντος, που προστατεύει τη Γη από την επικίνδυνη υπεριώδη ακτινοβολία η οποία ενοχοποιείται για καρκίνο του δέρματος και καταρράκτη, άρχισε από το 1980 να αναπτύσσει τρύπες σε ετήσια βάση εξαιτίας της χρήσης χλωροφθορανθράκων. Βέβαια, οι χλωροφθοράνθρακες, που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν σε ψυγεία και σπρέι, απαγορεύθηκαν το 1987 με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ. Μια από τις ιδιότητές τους είναι ότι παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ατμόσφαιρα, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να περάσουν πολλές δεκαετίες μέχρι οι συγκεντρώσεις τους να φτάσουν τα επίπεδα πριν το 1980.
   Σε αυτό το πλαίσιο οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η αποκατάσταση του στρώματος του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική δεν αναμένεται νωρίτερα από το 2060.

Αρχαία πόλη κάτω από το Τρίγωνο των Βερμούδων

   Στο βυθό του ωκεανού στην περιοχή του Τριγώνου των Βερμούδων μια ομάδα Καναδών επιστημόνων εντόπισε πρόσφατα μια χαμένη πόλη. Κοντά στις ακτές της Κούβας, ένα υποβρύχιο ρομπότ κατέγραψε ερείπια κτιρίων, τέσσερις γιγάντιες πυραμίδες και κάτι που μοιάζει με άγαλμα Σφίγγας.
   Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα βυθισμένα κτίσματα ανήκουν στην προκλασική περίοδο της ιστορίας της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής και η αρχαία πόλη θα μπορούσε να κατοικείται από εκπροσώπους πολιτισμού, παρόμοιου με τους κατοίκους της Τεοτιουακάν (εγκαταλελειμμένη πόλη, που βρίσκεται σε απόσταση 50 χλμ. από την Πόλη του Μεξικού και έχει ηλικία περίπου 2000 ετών).
   Η πόλη βρίσκεται 183 μέτρα κάτω από τον ωκεανό και η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής τους Weinzweig και Zalitzki είναι πεπεισμένοι ότι είναι η Ατλαντίδα – η χαμένη πόλη για πάνω από 10.000 χρόνια.
   Τον περασμένο Ιούλιο, αμερικανοί και Γάλλοι εξερευνητές έκαναν στο βυθό της θάλασσας της Καραϊβικής μια άλλη μνημειώδη ανακάλυψη: μία μερικώς διαφανή, κρυστάλλινη πυραμίδα , πιθανότατα μεγαλύτερη από την πυραμίδα του Χέοπα, στο Κάιρο. Μέχρι τώρα όμως , δεν έχει εξακριβωθεί η ηλικία και η «καταγωγή» του μυστηριώδους αυτού κτίσματος .

NASA's GRAIL Moon Twins Begin Extended Mission

   NASA's twin, lunar-orbiting Gravity Recovery and Interior Laboratory (GRAIL) spacecraft began data collection for the start of the mission's extended operations.
   "The data collected during GRAIL's primary mission team are currently being analyzed and hold the promise of producing a gravity field map of extraordinary quality and resolution," said Maria Zuber, principal investigator for GRAIL from the Massachusetts Institute of Technology in Cambridge. "Mapping at a substantially lower altitude during the extended mission, and getting an even more intimate glimpse of our nearest celestial neighbor, provides the unique opportunity to globally map the shallow crust of a planetary body beyond Earth."
   The science phase of GRAIL's extended mission runs from Aug. 30 to Dec. 3. Its goals are to take an even closer look at the moon's gravity field, deriving the gravitational influence of surface and subsurface features as small as simple craters, mountains and rilles. To achieve this unprecedented resolution, GRAIL mission planners are halving the operating altitude – flying at the lowest altitude that can be safely maintained.